รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 1

เรียงความเรื่อง “คนของพระราชา ข้าของแผ่นดิน”

        " คนของพระราชา ข้าของแผ่นดิน ” นิยามความหมายของ  " ราชภัฏ " เหล่านักศึกษาที่เล่าเรียนในสถาบันราชภัฏหรือชาวราชภัฏคงซาบซึ้งและเข้าใจนิยามของวลีนี้เป็นอย่างดี อันเนื่องมาจากสถาบันราชภัฏได้รับพระราชทานนาม"ราชภัฏ" จากพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร ให้เป็นชื่อประจำสถาบัน พร้อมทั้งพระราชทานพระราชลัญจกรเป็นตราประจำมหาวิทยาลัยนับเป็นมหาสิริมงคลอันควรที่ชาวราชภัฏทั้งมวลภาคภูมิใจเสมอมา

         "คนของพระราชา ข้าของแผ่นดิน” หากตีความให้ถ่องแท้และเข้าใจได้มากยิ่งขึ้นเปรียบเสมือนประดุจดั่ง “การถวายงานประดุจข้าราชบริพารที่รับใช้ใกล้ชิดเบื้องพระยุคลบาท ที่ต้องถวายงานอย่างสุดความสามารถ สุดชีวิต สุดจิตสุดใจ” การเป็นคนของใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท ย่อมเป็นข้าของแผ่นดินอีกด้วย เนื่องจากว่าพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร หมาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร ผู้เป็นมิ่งขวัญของพวกเราชาวราชภัฏทรงเป็นแบบอย่างการทรงงานเพื่อบ้านเมือง และแผ่นดินอย่างมิเคยทรงหยุดพักแม้เพียงน้อยนิด แม้ยามที่ทรงประชวรก็ไม่เคยหยุดทรงงาน เพื่อความสุขของตัวปวงชนชาวสยาม พระองค์ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมพระราชทานนามสถาบันราชภัฏแก่วิทยาลัยครูทั่วประเทศ และได้มีพระมหากรุณาธิคุณโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมพระราชทานพระบรมราชานุญาตให้อันเชิญตราพระราชลัญจกรส่วนพระองค์ เป็นตราประจำมหาวิทยาลัยราชภัฏนับเป็นพระมหากรุณาธิคุณล้นเกล้าล้นกระหม่อม นำมาซึ่งความภาคภูมิใจสูงสุดมาสู่ชาวมหาวิทยาลัยราชภัฏทั่วประเทศ แม้ว่าพระองค์จะเสด็จสวรรคตสู่สวรรคาลัยไปแล้ว แต่พระองค์ยังทรงเป็นพระมหากษัตริย์ผู้ทรงพระคุณประเสริฐ พระองค์พระราชทานสิ่งดีงามสถิตไว้ มาสู่การปฏิบัติใช้ในชีวิต อีกทั้งทรงคุณูปการต่อการพัฒนาประเทศไทย สืบมาถึงปัจจุบัน ด้วยความสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณ ชาวราชภัฏได้แสดงเจตนารมณ์ร่วมกันในการทำงานเพื่อสนองแนวทางพระราชดำริสืบต่อพระราชปณิธานและสืบสานพระราชประสงค์ เหมาะสมกับการเป็น "ข้ารองพระยุคลบาทยิ่ง" อุทิศตนทำงานควบคู่ไปกับการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ โดยเฉพาะขณะนี้ที่มีการแพร่ระบาดของ Coronavirus disease ความสามัคคีของชาวราชภัฏตลอดจนปวงชนชาวไทยทุกคนมีความสำคัญอย่างมากเพื่อร่วมด้วยช่วยกันฟันฝ่าวิกฤตการณ์ไปด้วยกัน

         ในทุกวันที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ ของทุกปี เป็นวันราชภัฏ ประหนึ่งเครื่องเตือนความทรงจำของพวกเราชาวราชภัฏคือ "คนของพระราชา ข้าของแผ่นดิน"  ระลึกถึงพระกรุณาธิคุณและจงรักภักดีด้วยการตั้งปณิธาน ประพฤติ ปฏิบัติหน้าที่เจริญรอยตามเบื้องพระยุคลบาทด้วยภารกิจสถาบันอุดมการศึกษาเพื่อการพัฒนาท้องถิ่นที่เสริมสร้างพลังของแผ่นดินฟื้นฟูพลังการเรียนรู้ เชิดชูภูมิปัญญาของท้องถิ่น สร้างสรรค์ศิลปวิทยา เพื่อความเจริญก้าวหน้าอย่างมั่นคงและยั่งยืนของปวงชน

รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 2

เรียงความเรื่อง “คนของพระราชา ข้าของแผ่นดิน”

     “ คนของพระราชา ข้าของแผ่นดิน ” ตีความเป็นความหมายที่ลึกซึ้งกินใจได้ว่า  “ การถวายงานประดุจข้าราชบริพารที่รับใช้ใกล้ชิดเบื้องพระยุคลบาทที่ต้องถวายงานสุดความสามารถ สุดชีวิต และ สุดจิตสุดใจ ”

        ราชภัฏ คือ คนของพระราชา ข้าของแผ่นดิน เปรียบเสมือนว่า มหาวิทยาลัยราชภัฏในทั่วประเทศ นั้นมาจากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าพระราชทานนาม สถาบันราชภัฏ แก่มหาวิทยาลัยครูทั่วประเทศ และได้มีพระมหากรุณาธิคุณ โปรดเกล้าโปรดกระหม่อม พระราชทาน “ตราประจำพระองค์” หรือ “พระราชลัญจกร” แก่สถาบันราชภัฏทั่วประเทศ เพื่อให้เป็นตราประจำสถาบัน จึงได้มาเป็นตรามหาวิทยาลัยราชภัฏที่ใช้กันมาตราบทุกวันนี้ เป็นเครื่องเตือนใจว่า “ชาวราชภัฏ คือคนของพระราชา ข้าของแผ่นดิน”  มีหน้าที่อุทิศตนเพื่อการทำงาน คำนึงถึงผลประโยชน์ของแผ่นดิน ชาติและบ้านเมืองเป็นที่ตั้ง ดังที่พระองค์ทรงเป็นแบบอย่าง การทำงานเพื่อบ้านเมือง และแผ่นดินอย่างที่ไม่เคยทรงหยุดพักแม้เพียงนิด แม้ยามที่ทรงประชวรก็ไม่เคยหยุดทรงงาน เพื่อความสุขของปวงชนชาวสยามของพระองค์

        ทุกคนจึงต้องมีจิตสำนึกที่จะอุทิศตน ทำงานทุกอย่างเพื่อเป็นการถวายความจงรักภักดีและเทิดทูน จะกระทำสิ่งใดต้องคำนึงถึงประชาชนเป็นที่ตั้ง รวมทั้งปฏิบัติภารกิจต่าง ๆ ของมหาวิทยาลัยให้เปรียบเสมือนได้กระทำเพื่อถวายพระองค์

        การอยู่ภายใต้นามของราชภัฏ ถือเป็นความภาคภูมิใจอย่างยิ่งของชาวราชภัฏที่ได้รับพระกรุณาธิคุณ จากสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว นอกจากได้ยึดพระองค์เป็นแบบอย่างแล้ว พระองค์ยังเป็นแรงบันดาลใจให้แก่ชาวราชภัฏได้มีขวัญและกำลังใจในการปฏิบัติหน้าที่ของตนให้เหมาะสมกับคำว่า “คนของพระราชา ข้าของแผ่นดิน”

รางวัลชมเชย

เรียงความเรื่อง “คนของพระราชา ข้าของแผ่นดิน”

           คำว่า “ราชภัฏ” หมายถึง “คนของพระราชา  ข้าของแผ่นดิน” แฝงไปด้วยความหมาย นัยยะที่สำคัญ และลึกซึ้งมาก ซึ่งทุกวันที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ ของทุกปีนั้น เด็กราชภัฏล้วนทราบดีอยู่แล้วว่าเป็นวันสำคัญ เพราะเป็นวันแห่งการก่อเกิด “สถาบันราชภัฏ”

          หากจะขอกล่าวความเป็นของนาม ราชภัฏ ทุกคนคงทราบว่าเป็นวิทยาลัยครู เป็นเฉพาะทาง จึงอยากให้มีการจัดการศึกษาให้กว้างขึ้น จึงนำความกราบบังคมทูลพระกรุณาขอพระราชทานนามใหม่ซึ่งพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชมหาราช ในรัชกาลที่ ๙ ก็ได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อม พระราชทานนามใหม่ทุกแห่งว่า “สถาบันราชภัฏ” ซึ่งชาวราชภัฏในฐานะสถาบันอุดมศึกษา สมควรเทิดพระมหากรุณาธิคุณนี้ไว้เหนือเกล้า จงรักภักดี ประพฤติตน และปฏิบัติหน้าที่เจริญรอยตามเบื้องพระยุคลบาท  ที่สำคัญยังเป็นสถาบันที่พัฒนาประชาชนทุกหมู่เหล่า ให้ได้มีโอกาสทางการศึกษาและพัฒนาตนเองในทุก ๆ ด้าน  ช่วยให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นในทุกสถานที่รวมถึงชุมชน สังคมพื้นที่ทุรกันดารที่หน่วยงานยังเข้าไม่ถึง ซึ่งส่วนใหญ่คงทราบดีว่าเด็กราชภัฏส่วนใหญ่มักมีฐานะยากจนซึ่งเด็กเหล่านี้เปรียบเสมือนต้นไม้ที่เป็นกล้าเล็ก ๆ  รอให้คนมารถน้ำพรวนดิน  เพื่อรอให้กล้าเหล่านี้ได้เติบโตไปเป็นต้นไม้ที่สวยงาม เปรียบง่ายคือ เด็กเหล่านี้เป็นกล้าที่ดีที่จะนำไปพัฒนาพื้นที่  ที่อยู่อาศัยของเด็กเหล่านี้ให้เป็นที่สวยงามที่ได้รับการพัฒนาและมีคุณค่า โดยการสร้างคุณค่าให้กับตนเอง จะเห็นว่าสถาบันราชภัฏมีการเปิดกว้าง และมีการศึกษาที่หลากหลายมากขึ้น เพราะพระองค์ท่านทรงเล็งเห็นว่า ยังต้องมีอาชีพอีกมากมายนอกจากครู ที่จะต้องเป็นกำลังสำคัญในการพัฒนาชาติ บ้านเมือง ไม่ว่าจะเป็น พยาบาล นักเกษตร วิศวะกร นักพัฒนาท้องถิ่น และอีกมากมายหลายอาชีพที่สามารถพัฒนาชาติได้ ดังนั้น ไม่ใช่ใครคนใดคนหนึ่งที่จะต้องเป็นคนพัฒนา เพราะคำว่า “ราชภัฏ” คือคนของพระราชา หากต้องตีความอย่างลึกซึ้งกินใจและให้กว้างอีกออกไปนั้นก็คือ “การถวายงานประดุจข้าราชบริพารที่รับใช้ใกล้ชิดเบื้องพระยุคลบาทที่ต้องถวายงานอย่างสุดความสามารถ สุดชีวิต และสุดจิตใจ” ซึ่งการเป็นคนของใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาทนั้นย่อมเป็นข้าของแผ่นดินอีกด้วย

         ดังนั้น พวกเราเลือดราชภัฏจะถือโอกาสในการศึกษาเล่าเรียน ในการทำงานเพื่อสนองแนวทางพระราชดำริสืบต่อพระราชปณิธานและสืบสานพระราชประสงค์ให้เหมาะกับการเป็น “ข้ารองพระยุคลบาทยิ่ง” และอยากให้ชาวราชภัฏสำนึกเสมอว่า “มีหน้าที่อุทิศตนทำงานทุกอย่างเพื่อแผ่นดิน”

รางวัลชมเชย

เรียงความเรื่อง “คนของพระราชา ข้าของแผ่นดิน”

       ในทุกวันที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ของทุกปีนั้น คือวันสถาปนา สถาบันราชภัฏซึ่งเดิม ชื่อวิทยาลัยวิชาชีพครู ซึ่งพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชมหาราช ในรัชกาลที่ ๙ ได้ทรงพระราชทานนามใหม่ ให้แก่วิทยาลัยครูทั่วทุกสถาบัน

        ซึ่งความภาคภูมิใจนี้ นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณและเกียรติยศสูงสุดแก่ชาวมหาวิทยาลัยราชภัฏเป็นอย่างยิ่ง ในคำว่า คนของพระราชา ข้าของแผ่นดิน นั้นมีความหมายตรงตัวที่ทุกคนล้วนทราบกันดี ว่าคนของพระราชา คือ บุคคลที่ถวายงานใต้ฝ่าละอองธุลีฝ่าบาทอย่างเต็มความสามารถและสุดกำลัง ซึ่งพระองค์ท่านเล็งเห็นความสำคัญของการศึกษา อยากให้ทุกคนได้รับการศึกษาอย่างเท่าเทียมกัน เพื่อที่จบออกไปจะได้ไปพัฒนาพื้นที่ชุมชน พัฒนาบุคคลให้ดีขึ้น เพราะเราคือคนของแผ่นดิน คนที่เป็นแบบอย่าง ทำคุณประโยชน์ให้แผ่นดิน เพราะยังมีพื้นที่อีกมากมายที่ยังรอการพัฒนา ที่แห่งนี้ไม่เพียงแต่เป็นสถาบันการศึกษา แต่เป็นครอบครัวใหญ่ที่ให้ความรู้และความอบอุ่น เพราะเราเป็นคนของแผ่นดิน บุคคลที่พัฒนาท้องถิ่นที่ถูกเสริมสร้างพลังปัญญา ฟื้นฟูพลังการเรียนรู้ ที่จะเชิดชูภูมิปัญญาของท้องถิ่น สร้างสรรค์ศิลปวิทยาเพื่อความเจริญก้าวหน้าและยังยืนของปวงชน มีส่วนร่วมในการจัดการ การบำรุงการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรให้สมดุลและยั่งยืนเพื่อคนรุ่นต่อไป พระองค์ท่านทรงงานเพื่อแผ่นดิน ทรงเข้าไปฟื้นฟูพื้นที่ทุกแห่ง ให้มีกิน มีใช้ และมีอาชีพ ทรงบำบัดทุกข์ บำรุงสุขให้กับประชาชนที่ยากไร้ จึงได้มีสถาบันราชภัฏเกิดขึ้นมา เพราะเหตุผลเหล่านี้ เพียงเพราะอยากให้คนมีอาชีพมีความรู้ ที่สำคัญคือมีอยู่มีกิน

        จะสรุปได้ว่า สถาบันราชภัฏคือสถาบันของแผ่นดิน สถาบันที่ก่อเกิดขึ้นมา เพื่อรับใช้ประชาชน มาพัฒนาท้องถิ่นให้ดีขึ้น โดยใช้ความรู้ของนักศึกษาที่สำเร็จการศึกษาเข้าไปปรับปรุงดูแล และแก้ไขให้ดีขึ้น เพื่อให้คนรุ่นต่อไปมีอนาคตที่ดี ให้คนในพื้นที่มีกิน โดยอาศัยความรู้ กำลังกาย ของคนเหล่านี้เข้าไปพัฒนาพื้นที่กันดารให้มีความเจริญ ตามพระปณิธานของพระองค์ท่าน